Depresyondakilere İyi Haber:Küçük Adımlar Büyük Yolculuklara Gebedir 🙂
”Bir türlü şu işe başlayamadım.” dediğimiz zamanlar olur. O ilk adımı atsak gerisi gelecektir ama o ilk adımı atmak bazen gözümüzde büyür de büyür. Günlük işlerimizi yapmamak, işe gitmemek ya da işe gitmeye istekli olmamak, arkadaşlarımızla buluşmaya istek duymamak ya da onlarla görüşmemek, evle ilgili işleri yapmamak(örneğin temizlik) tembellik değildir, depresyonun işaretleridir ve iyi haber şu ki depresyon psikologlarla yapılan seanlar sayesinde atlatılabilir.
Depresyondaki bireyde değersizlik, başarısızlık, sevilmeme, yetersizlik şemaları sıklıkla gözlenir. Depresyonu olan birey, başkalarının onun hakkında olumsuz düşünebileceklerini düşününür. Kişide yapamam edemem düşünceleri görülebilir. Dolayısıyla yapmak istediği işlerini erteleyebilir ve erteledikçe yapamam düşüncesine olan inancı ne yazık ki güçlenir. Bunu kırmanın yolu ise bu düşüncelerle çalışmak ve bu düşüncelere rağmen harekete geçip yapmak istediğimiz her ne ise küçük bir parçasını yapmaktır. Eğer bizi engelleyecek şeyler karşımıza çıkarsa, onları tespit edip onlara karşı çözüm stratejileri geliştirmeye çalışmalıyız. Belki de bizim göremediğimiz bir çözüm yolu vardır ve biz bundan haberdar değilizdir. Depresyondayken kişi o kadar inanır ki çaresiz ve zayıf biri olduğuna, kendi yaptıklarını küçümser. Her geçen gün acısı daha da artabilir.
Depresif kişinin kendilik düşünceleri, geleceğe dair düşünceleri, dünya hakkındaki düşüncelerine bakacak olursak ki biz bunlara depresyonun bilişsel üçlüsü diyoruz; kendi hakkında değersiz yetersiz sevilmeyen başarısız biri olarak düşünürken(Örnegin, Iyi güzel şeyleri hak etmediğini düşünebilir) dünya hakkında olumsuz düşünceleri söz konusudur. Geleceği karanlık olarak görür umudu yoktur(Örneğin gelecekte keyifli arkadaşlıklar kuramayacağını düşünebilir, sınavı kazanamayacağım.) Kişi kendini değersiz, sevilmeyen, yetersiz olarak görür, çünkü depresyon güneş gözlüğü gibidir hava istediğiniz kadar açık güneşli olsun, siz etrafı karanlık görürsünüz. Sinsi bir durum bence depresyon. Çünkü insan deprsyonda olarak tanımlamıyor yaşadığı mutsuzluğu. Hayır depresyonda değilim diyor kişi ve kendi hakkında ben gerçekten güçsüz, zayıf, başarısız biriyim,beni kendi ailem bile sevmiyor diye düşünüyor, dolayısıyla acı çekiyor ve ağlıyor.
Hepimiz istenmeyen, hayal kırıklığı yaratan yaşam olayları karşısında sıkıntı, hüzün, keder, karamsarlık yaşarız. Fakat bu saydıklarımız bir süre sonra kaybolur . Eğer depresyondaysak hüzün keder karamsarlık bulutları bir türlü başımızdan ayrılmaz. Depresyondayken, işe gitmek istemeyebilir, yapmaya koyulduğunuz bir işi devam ettiremeyebilirsiniz, evi toplayamazsınız, arkadaşlarınızla buluşmayı keyifsiz bulabilirsiniz. Farz edelim ki yazı yazmak üzere masanızın başına geçtiniz ve bir kelime dahi yazasınız yok. Sadece bir kelime yazın.
Bu depresif belirtilerden kurtulmanın yolu küçük bir adım atmakla başlıyor. Binlerce kilometrelik yolculuk bile tek bir adımla başlar diyor Laozi. Ama bazen bu küçük adımı atmak bile zor gelir. Yol gözünüzde büyür de büyür ve kaygılarınız tarafından sarmalanırsınız çünkü yolun sonuna bakıyorsunuzdur o anda önünüzdeki tek bir adımlık olan küçük alana değil. Çoğu danışanımız bu durumda psikoloji kitaplarına koşar haklı olarak. Fakat o mucizevi tek adım atılmadığı yani harekete geçilmediği sürece okunan bilgiler, depresyonu silmez, sizi rahatlatmaz. Depreyon psikoloji kitapları okuayarak geçmez. Psikoloji kitaplarında okuduklarımızı hayatta kullandığımızda yaşamımız değişmeye başlar. Bunu danışanlarımızın tek başına gerçekleştirmeye çalışmalarındansa profesyonel psikolojik destek alarak yapmalarını öneriyorum.
Bir an durun düşünün yapmak istedikleriniz arasında yapabileceğiniz en ufak şey ne bugün?
Küçük adımlarınızın büyük yolculukları başlatması dileğiyle.
Klinik Psikolog Zümrüt Çetin
